O poema "Bande", de Celso Emilio Ferreiro, cantado por Suso Vaamonde

http://celsoemilioferreiro.org/2016/04/bande-poema-de-celso-emilio-cantado-por-suso-vaamonde/BANDE. Poema de Celso Emilio Ferreiro

MARÍA REIMÓNDEZ no IES Aquis Querquernis

María Reimóndez no IES Aquis Querquernis (Baixa Limia)

No segundo cuadrimestre a escritora María Reimóndez visitou o IES Aquis Querquernis, na Baixa Limia. Todo o alumnado lemos algún libro seu. Esta é a relación de lecturas, distribuída por cursos:

1º ESO: O monstro das palabras

2º ESO: Usha

3º ESO: Volvo! O regreso de Usha

3º PEMAR: Volvo! O regreso de Usha

4º PDC: Volvo! O regreso de Usha – O club da calceta

1º Bacharelato: Dende o conflito

A partir da lectura de cada un dos libros o alumnado implicado realizou unha exposición de carteis e doutros materiais. Con ela tentáronse suxerir algunhas das claves da narrativa desta autora.

O que segue son as respostas ás preguntas que algunhas/algún lle formulamos, antes de ter un encontro con todas as alumnas e alumnos do centro.

Alumnado de 1º ESO (O monstro das palabras)

Entrevista realizada por: Andrea Alonso Pérez - Lucía Feijóo Quintas - Iago Rodríguez - Paula Senaz Feijoo

P: Que foi o que che fixo mergullarte no mundo de escribir?

R: Dende pequena gustoume moito ler e cheguei a un punto que empecei a escribir e aquí sigo.

P: Se tiveses que describir este libro en tres palabras, como o definirías?

R: Lingua.medo e superación.

P: En que te inspiraches para escribir este libro?

R: Na preocupación sobre a lingua galega, porque hai xente que non lle dá importancia. Considero que o lugar correcto de falar o galego é aquí, en Galicia.

P: Que sería o monstro das palabras na nosa realidade?

R: Pois case todo. Vivimos rodeados de linguas pertencentes a outros lugares, menos a nosa, que é a máis importante.Ese sería o monstro.

P: Que propósitos queres ter coa mestura das palabras neste libro?

R: Espero reflexionar sobre manter a lingua viva.

P: As lexicografias loitaban con palabras, ti con cal te defenderías do monstro?

R: Vontade.

P: Con que personaxe te identificas máis da historia?

R: Con todos menos co monstro.

P: Como relacionas o contido deste libro coa situación da lingua galega na actualidade?

R: Diso xa falamos un pouco antes.Vivimos rodeados de linguas que non son a nosa e eu penso que primeiro temos que saber falar a nosa e logo as outras. Como lle pasou a algunhas das personaxes da historia.

Alumnado de 2º ESO (Usha)

Entrevista realizada por: Irene Montes Bustos – Lucas Rodríguez Pires

P: Usha é unha personaxe real ou irreal?

R: Non é que a personaxe sexa real ou irreal. Trátase de que os feitos que lle acontecen a ela son coma os que lles ocorren á xente do seu arredor.

P: Que lle acontece ao final ao pai?

R: Para iso hai que ler o segundo libro, Volvo. O regreso de Usha.

P: Os acontecementos que lle ocoren a Savitri son reais?

P: Eses acontecemento que sofre Savitri ocorren usualmente en calquera lado.

P: Como son as mulleres da India?

R: Igual que aquí ou en calquera lado.

Alumnado de 3º ESO (Volvo! O regreso de Usha)

Entrevista realizada por: Noelia Álvarez Márquez - Begoña Estévez Astudillo

P.: Cómo recibiches a noticia de ser finalista do premio Merlín coa novela Usha?

R.: Foi unha noticia moi emocionante porque era un libro moi lido.

P.: Que che inspirou o contido da nova versión de Usha?

R.: Inspiráronmo as peticións dunha segunda parte e tamén o tema sobre a menstruación e os problemas da sociedade.

P.: Os personaxes de Usha, Lakshmi e Ma nacen dalgunhas persoas reais?

R.: Non, son personaxes ficticios.

P.: No libro descríbese a difícil vida que levan os amigos de Usha, na vida real e así de difícil?

R.: Teñen unha vida distinta á nosa.

P.: Por que elixiches este país para narrar a historia que se conta?

R.: Por que levo vinte e dous anos de cooperación na India e quería contar un pouco como e alí a vida.

P.: A que idade comezaches a escribir? Por que?

R.: Comezei a escribir dende pequena, cando empecei a facer as letras. Tiven moi boas influencias na casa. A miña nai encantáballe ler e do meu pai aprendín a tradición oral.

Alumnado de 4º ESO O club da calceta

Entrevista realizada por: Yasmín Bau Savu – Catarina Filipa Cerqueira Martíns

P.: Identifícaste con algunha das túas personaxes, ou algunha delas está inspirado en ti?

R.: Non, todas teñen algo de min e todas son diferentes a min.

P.: Por que elixiches como protagonistas persoas de sexo feminino?

R.: E por que non? Esa pregunta só ten sentido porque se ve que na nosa sociedade algo vai mal . Na nosa sociedade hai mulleres e homes, xa non debía haber esa pregunta, nin un sorprendese de que sexan mulleres as protagonistas.

P.: Escribes a man ou a computador?

R.: A man primeiro e logo o redacto no computador.

P.: Por que escolliches a afección da calceta habendo tantas outras?

R.: Porque a calceta é unha cousa que “fan as mulleres” e non aparece moito na literatura. Ademais, porque é unha metáfora que axudaba a construír o libro. Como cando se calceta, parte por parte.

P.: Como se che ocorreu a idea para O club da calceta?

R.: Calcetando, e a partir da pregunta da dedicatoria do libro, ademais da cuestión da sororidade.

P.: Que consellos lle darías a alguén que quere ser escritora ou escritor?

R.: Que lea e que escriba moito.

Alumnado de 1º de Bacharelato (Dende o conflito)

Entrevista realizada por: Andrea Álvarez Penín – Candela Yáñez da Silva

P.: Por que decidiches ou en que te inspiraches para a personalidade de Saínza Combarro?

É complicado de explicar porque Saínza está relacionada con outras protagonistas dunha serie de libros.

Pero básicamente a súa personalidade está feita para falar de mundos e sobre a nosa verdadeira realidade. Ademáis tamén quería dar a coñecer con ela o traballo dunha/dun xornalista de guerra.

P.: Que opinas sobre as diferentas entre homes e mulleres que están tan presentes no día a día? E sobre o machismo que se atopa tan vixente nas novas xeracións?

Desagrado, pois a quen lle pareza ben iso ou ben debería estar no cárcere ou ten un problema grave.

Tamén é certo que a moita xente sorpréndelle que se traten eses temas nunha novela. Aí é cando se ve que hai algún problema na sociedade.

P.: Por que ambientas os teus libros en lugares onde hai tantos conflitos bélicos e diferenzas sociais?

Porque moitas veces esquecemos que o mundo non é só Bande e que nós tamén somos responsables (indirectamente) do que ocorre neses lugares.

P.: Por que optaches por escribir unha novela longa?

Ao escribir non teño en conta o exterior, simplemente o vou alongando segundo o van pedindo os personaxes.

P.: Estiveches en persoa nos diferentes lugares que se citan en “Dende o conflito”?

Estiven na maioría deles. Si que é certo que en Irak, en Afganistán e en Sri Lanka non estiven, pero teño coñecemento do que ocorre neses lugares.

P.: Como definirías a unha muller moderna?

Non me atopo moi de acordo con ese término porque eu penso que unha pode ser antiga e moderna ao mesmo tempo, é moi relativo. Pero respondendo á vosa pregunta, é moi importante ter vontade para ver as cousas de diferente xeito para así poder cambiar.